Ибрагимов Абдулкадыр Ибрагимович – хье хIуькуматин ке хIа дегIвин иштаракчи. Хуне ме 1922-пе иса Агъуларин райондиъ Iемухъарин хIуриъ. 1942-пе иса январьдин вазала ушуне ме дегIвиди уч весе пуна. Хабди сасрабурилас ме хIезурди иджи аяхIела, гьикуне Западный фронтиди. Иштараквел акьуне ми Кавказдихъас дженг дивавусаъра, Моздок шагьурдиди немцар ачадартай Ппара усариди аттархьуне ме, Iайи зулумар агуне мис Курскдиъ. Хабди, немцар магъриб багухъди ахъикухаб, ме аттархьуне 1-пе Белорусский фронтдиди, гидас 2-пе Украинский фронтдиди. Иджи Iуьрус чIал дагIайчира, мебурин командирдис агуная ме зурба аскер идеф, йиная мис сержантин званира, акьуная микес стрелковый отделенин командир.
Хъай учин илдешара, сагелайна Iугелай дава мебури, душмандихъай укъай, рекъ аркьай удигьди айчIвай хьунаф. «Немцар ушу мукьариъ фера илгван давуйи. Хуларик, мукьарик кихьуная цабурарин кумаригьас дуньяйин завар аргвайдавуйи. ЛуькIейи аскерар, унхъай адархьайи бомбабур, кIеттаригI зе дусттара гIуйи», — агъай, йиркIурал аркьайифи Абдуркадыра.
Абдулкадыр Ибрагимов ке Iайи дегIви ая усариъ хьуфе – Сталинградиъра Курскдиъ хьу дегIвибуриъ.
«Курскдиъ хьу дегIвиъ, хандагариъ чин сагъди аметтар саIудар и. Ппара четин гьуджумдиъ хьуна, чин бизар хьуна экьуне. Ме арайи унихьуне зас немцарин «Тигр» агъа танкунин ун. Зун гьарай акьуне:  «Шиникквар, Степаненко, Пономаренко, нан гранатар!», амма сайира зас джуваб йиндава, джалла кIина уйи, фушра андавуйи сагъди аметтар. Иъ алархьуна лекарилас, завас гъайшас хьундава. Фи аркьайчира дагIай, зун ахъухьуне. Ме арайи зе гъиларик кичархьуне гранат, ме джикIиф шад хьуна, завас вередегьен Iайи гьарай ахъихьуна «За друзей, За Родину!», ахъатуна ихьуне танкуъ, танк чурхъуне. Зун хаб амурдиъ ачархьуне госпитальдиъ. Мисаъ ккихас дахьуна, кьабаб ягъа гъайшина, гьишина ушуне зун хаб фронтиди»,- ахъаркьа Абдуркадыран руша учис дада акьу ахттилатар.

 Луиза Гусукаева