Са хан ягъди иттар вей хьуная. Ахира пуная ги: «Зун сагъ акьуттис, зе суре пай девлетин йисе». Дакьуная руб-дарман хьуна адава сагъ акьас.

Са Iэкьуллу инсанди пуная: «ДжикIина кканде ке шадтти ая инсан, алдахъуна кканде гилас берхIем, аликIуна кканде хандил —  хан хьасе сагъ». Ханди гьикуная руцас дуйил рази ай дуламиш вере инсандихъас.  Душу мукь хьуна адава мебури, садра гишттинф ахьуна адава, хьертти са багьана аркьай хьуная. Сад ахьуная девлет хъаеф, амма геда рекъуьъ адаф, сад сагIвел хъаеф, амма хьир Iаеф. Гьертти са багьана аркьай хьуная.

Сагелай вей хьуная хандин кIиркI са хулагьас, ун вей хьуная  мис, гьина ичин агъай:

«Я джан Аллагь, хъара фи кканде ге касиб инсандис гьегидегьен шадтти йиркIв ацIуна аяттис?» Хандин кIиркI хьуная шад, адина хулаъ пуная.  Ушуна алдахъуна те касиб  инсандин берхIем  фаша заалди, фачи те идемис  пулра ацIуна учис кканди аядегьен.

Адиная  мебур гин багуди, идеми хьуная гьегидегьен касиб, джандил берхIемра ке алхьуна адава.