Са гIекьраба миннат акьуна къаркагIубурас уч нецIун сайе багуликди кеттафайях пуна. КъаркагIуб рази вей хьуна адава. АхиркIил рази хьуная ме.

«Хьурай, — пуная къаркагIубура, — амма вун зас кьацI микIа». «ИкIасттава», — пуная гIекьраба. НецIун къирагъихъди весттегьен экьуная гIекьраб, гьате рукьугъилди икIуная  кьацI. «Ламус хьурай вас», — пуная къаркагIубу, — вун зас гаф ефттавуйив?» «Йирай сара, — пуная гIекьраба, — вун зе тIул  ягIай фи пуна  рази хьефе?» «Зун джаллабирис кумак аркьай вардиш хьуная», — пуная къаркагIубура.

«Вун кумак аркьай  вардиш ичин, зун кьацI икIай вардиш э гьамиша».

Миштти  идегуна, Iайе инсан багу акьуна вас ти Iайвел акьучин хъел мева. Те инсандин пеша те. Инсандин хIисаб ягIайчин вагьди багу маркьа, ве кураригIдира гIачамарта.

 

О.Мирзоев